„Dla ogromnej większości religijnych osób, niebo i piekło są okolicznością dobra i zła … Krótko mówiąc, właściwe postępowanie jest głównym czynnikiem religii.” – Żelazna stopa.
Życie w roku cztery tysiące trzysta pięćdziesiątym nie różni się zbytnio od życia w roku dwu tysięcznym. Człowiek nie zmienił swojego celu, który dzieli z innymi zwierzętami: Pogoń za szczęściem. Tak jak zwierzęta w swoim naturalnym stanie muszą walczyć o życie, tak człowiek musi walczyć o swoje szczęście i dlatego nazywa się to pogonią. Ludzie, podobnie jak zwierzęta, mogą zrzec się prawa do tego dążenia i prowadzić wygodne, domowe życie, pod warunkiem przestrzegania zasad społeczeństwa, które ich zniewala, zmuszając do pracy w zamian za żywność i schronienie.Społeczeństwo w waszych czasach nie odbiega tak bardzo od dzikiej przyrody i właśnie dlatego nadal trzyma się religijnych wierzeń w dusze i innych wymysłów, które arbitralnie oddzielają ich od królestwa zwierząt.
Ludzie pracowali za wikt i opierunek lub pieniądze i inne rzeczy wartościowe, które następnie wymieniali na środki niezbędne by mócprzeżyć. Związek między pracą a życiem istniał na początku, ale pożniej zgubił się w biurokracji. Niektórzy pomylili środki -pieniądze- z celem –życie-. Zachowywali się więc jak zwierzęta hodowlane, których głównym celem jest tuczenie się lub służalczo słuchanie swoich panów. Dzisiaj nie pracuje się dla pieniędzy, ale dla wolnego czasu, który jest nowym złotym standardem. W ten sposób godziny pracy można było skrócić do dziesięciu tygodniowo, co jest obecną średnią wymiaru czasu pracy. Długość pracy zależy od jej uciążliwości; tak więc są osoby, które mają ciężką pracę i one pracują tylko dwie godziny tygodniowo. Natomiast inni, którzy wykonują przyjemniejsze zajęcie, pracują do dwudziestu, co jest maksymalnym czasem dozwolonym przez prawo. Może wam się to wydawać nieco dyktatorskie, ale dzisiejsze prawa mają charakter opisowy, a nie nakazowy, więc nie ma faktycznej potrzeby ich egzekwowania. Ale o tym później. Dość powiedzieć, że pracując dziesięć godzin dziennie, człowiek może sobie pozwolić na każdą przyjemność, na którą ma ochotę w czasie, który można by nazwać czasem wolnym. Dziś ten paradygmat jednak jest odwrócony: nasz czas jest w większości wolny i spędzany na przyjemnościach i samorozwoju, a mamy czas na pracę, która umożliwia nam prowadzić nasz styl życia. Gromadzenie kapitału lub zasobów dla naszego potomstwa lub naszej dalszej przyszłości jest niepotrzebne, ponieważ globalna gospodarka jest całkowicie stabilna i już nie trzeba przygotowywać się na kryzys.
Na pierwszy rzut oka może to wyglądać trochę jak kapitalizm, w tym sensie, że wydaje się być systemem merytokratycznym, ale tak nie jest. Ludzie wybierają, czy chcą wykonać złożoną czynność, czy prostszą, i nie ma w tym osądu wartościującego, więc nie ma większej wartości w byciu inżynierem niż w byciu ogrodnikiem. Błędny pogląd kapitalizmu polegał na założeniu, że inżynier może zbudować wielu robotów ogrodników, które z kolei mogą zająć się znacznie większą liczbą ogrodów; dlatego inżynier znajdował się ponad ogrodnikiem w hierarchii społecznej. Jednakże teraz wiemy lepiej o znaczeniu życia: Robot nigdy nie może zastąpić człowieka, ponieważ nie potrafi myśleć tak, jak człowiek i dlatego nie wniesie tak wiele do społeczeństwa w żadnej dziedzinie. Robota można zaprojektować tylko do wykonywania swoich zadań, podczas gdy człowiek jest po to, by wchodzić w interakcje ze środowiskiem naturalnym i sztucznym, przyczyniając się w ten sposób do dążenia do szczęścia. Robot to wyłączniepożyteczna maszyna, której zadaniem jest wykonywanie brudnej roboty, której nikt nie chce się podjąć, takiej jak prania, zmywania naczyń i ogólnie sprzątania. Zaś ogrodnictwo jest dla wielu przyjemnym zajęciem, co daje mu wartość rynkową. To oznacza, że w moich czasach, nikt przy zdrowych zmysłach nie deprecjonuje profesji ogrodnika; tak jak nikt dziś nie studiowałby tylko po to, by uzyskać dyplom, który mówi: że się jest mądrzejszym od innych. Dla nas mądre jest właściwe inwestowanie czasu.
Obecny system nazywa się po prostu postkapitalistycznym i opiera się na koncepcji ekonomii współdzielenia, która wystrzeliła około roku dwa tysiące dziewięćdziesiątego, wraz z wyczerpywaniem się zasobów naturalnych Ziemi. Ta koncepcja odróżnia się od komunizmu w prostym fakcie, że nie ma redystrybucji bogactwa, ale w eksploatacji zasobów podejście jest bardziej oparte na współpracy. To raczej wzmocniony kapitalizm niż komunizm. Nikt nie jest zmuszany do niczego ani do rezygnowania z niczego, ponieważ liberalizm jest kluczową wartością społeczeństwa. Mając to na uwadze, dziki kapitalizm i współzależne niszczenie środowiska przestały być problemem, a paradygmat merytokratyczny wyszedł z użycia. Oczywiście prawo podaży i popytu, na którym opiera się kapitalizm, nadal obowiązuje i dlatego bardziej nieprzyjemne lub mniej popularne prace są opłacane większą liczbą godzin wolnego czasu. Mając na uwadze, że żyjemy w ekonomii współdzielenia, musicie zdać sobie sprawę, że większość rzeczy jest dostępna bez limitu za opłatą abonamentową. Wszystko w dzisiejszych czasach odbywa się przez subskrypcje; nie ma nic, co można by kupić za gotówkę. Jeśli pomyślicie o ostatecznym celu kapitalizmu, prawdopodobnie monopol pojawi się w waszych umysłach. Stało się zgodnie z przewidywaniami: wszystkie usługi zostały zmonopolizowane w drugim wieku trzeciego tysiąclecia i zażądano opłaty. Wyobraźcie sobie, że gdybyście kiedykolwiek chcieli coś zjeść, musielibyście zapłacić miesięczną opłatę za zakupy spożywcze w jednej z sieci supermarketów dostępnych w mieście, tak samo jak musicie zapłacić ubezpieczenie, jeśli kiedykolwiek będziecie musieli iść do szpitala. Na początku opłaty te były stosunkowo wysokie, ale ostatecznie obniżyły konsumpcję, aż sytuacja ustabilizowała się w tym, co dziś nazywa się w ekonomii: minimalną niezbędną równowagą, czyli ilością pieniędzy, która pokrywa wszystkie potrzeby konsumpcji przy minimalnej możliwej cenie. Ten stan rzeczy jest logiczny i łatwy do wyobrażenia. Monopol to właściwie dobra rzecz, ponieważ reguluje ceny. Wtedy jedynymi czynnikami są popyt ze strony społeczeństwa i podaż ze strony firm monopolizujących. Aczkolwiek musimy pamiętać, że te firmy składają się również z członków społeczeństwa, którzy są rozsądnymi ludźmi. Oni chcą świadczyć usługi, które są użyteczne dla społeczeństwa, ale także dla nich korzystne, więc ograniczająich zbędność. W ten sposób ekonomia współdzielenia obniżyła konsumpcję, niemniej jednak była to część procesu kulturowego. Ze względów zdrowotnych i etycznych ludzie zaczęli ograniczać korzystanie ze zbędnych produktów, co skorygowało również wypaczenia kapitalizmu. Z czasem podaż i popyt stały się bardziej przewidywalne, więc spekulacji ekonomicznych było mniej: hazard przestał funkcjonować, zarówno jako rozrywka jak i biznes. Stało się tak, ponieważ życie bardziej się ustabilizowało. Spadła ilość konfliktów zbrojnych, śmiertelnych chorób oraz wypadków. Sumienność i odpowiedzialność zaczęły się opłacać, więc hazard został zaniechany. Odwaga nie polegała już na podnoszeniu broni, ale na odnawialnym rolnictwie lub przyczynianiu się do postępu ludzkości. Nasz intelekt był nawet w stanie zapanować nad prymitywnym mózgiem, a kobiety stopniowo przestawały dobierać partnerów według wytrzymałości i testosteronu a zaczęły skłaniać się ku intelektowi i harmonijnemu pięknu. To była ważna zmiana, bo kobiety są selektorami gatunku i w ten sposób kierują ścieżką ewolucyjną. Możemy stwierdzić, że była to również zmiana ewolucyjna.
Nazywam się Efrain Zieliński i mieszkam w posnanskiej metropolii. Jest dziesiąty lutego, przeważnie budzę się około siódmej rano ze wschodem słońca. Wczesny poranek to praktyka, którą świat przyjął, aby nie tracić kontaktu z naturą. Wszystko odbywa się w rytmie dobowym, ponieważ z biegiem czasu ludzie stali się bardziej podatni na depresję i choroby psychiczne. Ciemne miejsca na Ziemi stopniowo się wyludniały, a dzięki zbilansowanej diecie byliśmy w stanie zrównoważyć wadę ewolucji: nadwrażliwość. Polska jest obecnie znacznie cieplejsza niż dwa tysiące lat temu, więc dzisiaj cieszymy się dwudziestoma pięcioma stopniami Celsjusza. Kraj ten jest jednak jednym z najciemniejszych, nadających się do zamieszkania miejsc na Ziemi, więc z niechlubną dumą znajdujemy się w pierwszej dziesiątce rankingu zaburzeń psychicznych. Właściwie leczone, nie stanowią jednak zagrożenia ani upośledzenia dla jednostki. Nie dolegają mi żadne zaburzenia, ale znam kilka osób, które mają je tylko formalnie, ponieważ dzięki prostemu leczeniu prowadzą zupełnie normalne życie. Jeśli chodzi o choroby fizyczne, genetyka dokonała cudu i wyeliminowała wady wrodzone; szczepionki i profilaktyka zneutralizowały również choroby wirusowe i bakteryjne. Ale w kwestiach psychicznych nie chcemy tak bardzo ingerować, a poza tym genetyka wciąż nie jest na tyle zaawansowana, by móc manipulować mózgiem. W tym sensie pozwalamy na naturalną ewolucję i po prostu leczymy ewentualne zaburzenia w możliwie najbardziej naturalny sposób; ponieważ organiczność jest wartością potwierdzoną naukowo.
Pracuję od poniedziałku do piątku od jedenastej do trzynastej. Jestem weterynarzem, bo lubię zwierzęta, szczególnie konie. Pracuję w ujeżdżalni pod Posnaniem, więc mam pięć minut dojazdów pływakiem w jedną stronę. Wyjaśnię później, czym są pływaki. Samochody zostały usunięte z metropolii już od ponad półtora tysiąclecia, więc transport publiczny naprawdę się poprawił. Większość przejazdów po mieście nie zajmuje więcej niż pięć minut. W innych krajach istnieje kilka megamiast, z ich zaletami i wadami, ale w większości Europy populacja jest równomiernie rozłożona. Na przykład, obszar metropolitalny Posnania zamieszkuje około dwustu tysięcy osób.
Tresura koni nie jest już formą okrucieństwa. Konie są używane jedynie do jazdy konnej i hipoterapii a ich trenowanie jest podobne do szkolenia psów. Nie stosuje się przemocy, a dobro konia jest zawsze priorytetem. Ogólnie zwierzęta są pod ścisłą kontrolą. Zoologia i weterynaria rozwinęły się w ostatnim tysiącleciu do tego stopnia, że od dawna gatunki nie wymierają. Rezerwaty są utrzymywane w nienaruszonym stanie, więc ludzie mogą odwiedzać zwierzęta w ich naturalnym środowisku, a dla zwierząt hodowlanych musieliśmy stworzyć sposób na utrzymanie ich przy życiu bez eksploatacji.
Prawdopodobnie nie jest dla was zaskoczeniem, że świat stał się wegański. Dokonano tego głównie ze względu na znaczenie, jakie nabrała zdrowa dieta, ale także dlatego, że ludzie stali się coraz bardziej niechętni do spożywania żywności z zabitych istot lub produktów pochodzenia zwierzęcego. Zwierzęta hodowlane są faktycznie umieszczane w rezerwatach w pobliżu miast, gdzie żyją w stanie półdzikim. Ludzie którzy mają środki trzymają tę zwierzęta w domu. Nikt nie tęskni za mięsem ani nabiałem, ponieważ trudno tęsknić za czymś, czego nigdy się nie próbowało. Pamiętam, że kiedyś czytałem, że żeberka wołowe czy wieprzowe, tak samo jak alkohol czy pikle, były nabytymi smakami, którego dzieci nie lubiły na początku, ale potem jako dorosłe pokochały. Podział między prawami zwierząt i człowieka został zastąpiony przez bardziej holistyczne prawo, które dotyczy ogólnie przyrody. Nawet rośliny mają dziś prawa. Jednak kiedy mówimy o prawach, nie kojarzymy ich od razu z karą. Istnieją kary, ale żadna z nich nie jest niezgodna z człowieczeństwem, co oznacza, że żadna z nich nie pociąga za sobą szkody dla jednostki. Więzienie zostało zatem zniesione, ponieważ istnieją bardziej ekonomiczne i konstruktywne sposoby karania działań uznanych za niewłaściwe. Przede wszystkim zasada relatywizmu dotyczy każdej kary. Jesteśmy świadomi, że moralność się zmienia; historia tego dowiodła. Religie przestały być źródłem mądrości etycznej, więc jesteśmy teraz bardziej obiektywni. Nie ma uniwersaliów, jeśli chodzi o prawa moralne, tylko jest celowość. Pragniemy pewnego rodzaju zachowania, które sprzyja harmonii i ewolucji, ale dopuszczamy odstępstwa. Przyjmujemy heterogeniczność, ponieważ prowadzi ona do skoków w ewolucji. Podam jasny przykład: Rośliny, jak każda żywa istota, mają prawo do nieprzerwanego wypełniania swojego cyklu biologicznego, z wyjątkiem sytuacji, gdy są wykorzystywane do tworzenia produktów spożywczych lub użytkowych. To prawo podstawowo oznacza, że ludzie nie mogą ozdabiać swoich domów martwymi roślinami, tak jak nie mogą zabijać zwierząt dla sportu. Jednak, zgodnie z zasadą względności ktoś, kto to robi, zostaje uznany za dewianta, ale nie narusza prawa. Jak wspomniałem wcześniej, dewiacja jest dobrze postrzegana przez społeczeństwo, ale musi być trzymana pod nadzorem. Dozwolona jest kwota dewiacyjnych potrzeb, zgodnie z arystotelesowską filozofią złotego środka. Kwota ta ma charakter jakościowy, co w praktyce oznacza karę za skorzystanie z prawa do dewiacji. Na przykład, jeśli ktoś ma skłonność do zabijania kwiatów, aby udekorować swój dom lub ofiarować swoim bliskim jako wyraz uczucia, musi zasadzić nowe rośliny lub po prostu zapłacić podatek za zasadzenie nowych. Ponieważ wszystko jest w abonamencie, dodatkowy podatek to po prostu więcej godzin pracy w miesiącu. Tak więc, trochę więcej pracy miesięcznie daje ludziom określoną ilość martwych kwiatów na miesiąc: kwota przestępstw, jeśli chcecie. Tego rodzaju dewiacyjne zakupy są w konsekwencji dokonywane na żądanie. Kwiaciarnie zazwyczaj sprzedają legalne kwiaty, to znaczy żywe, ale jeśli ktoś potrzebuje i za to płaci odpowiednią sumę, przycinają je dla nich. To rozmycie legalności może wydawać się wam dziwne, ale nie bardziej niż dziwny jest dla nas wasz obecny system praw, które wszyscy łamią w tajemnicy. Prawa są po to, by je łamać; to oznaka ewolucji społecznej. Ale robimy to uczciwie i bez stygmatyzacji.
Obecnie jestem na wakacjach, więc mam dużo wolnego czasu na nagrywanie tej powieści. Tęskniłbym za końmi, gdybym został w domu lub wyjechał, więc wynająłem domek w pobliżu ujeżdżalni i czasami składam tam wizytę. Pomaga mi to uzyskać jasność umysłu potrzebną do pisania tych stron.
…
One Comment